Toen ik een jaar of acht was, wilde ik graag bierviltjes tussen de spaken van mijn fiets hebben. Dat was helemaal hip en stoer in die tijd. Viltjes waren wel te vinden in huis maar veel te weinig naar mijn zin en dus ging ik op zoek naar een alternatief.

Verband
Mijn vader werkte op dat moment als vertegenwoordiger in maandverbandapparaten met inhoud. De garage stond vol dozen waarin grote, witte verbanden zaten. Ik had geen idee waar deze voor gebruikt werden maar ze pasten prima tussen de spaken van een fiets. Bovendien als mensen verband nodig hadden, konden ze ook naar de dokter of het ziekenhuis. Die paar in en op mijn fiets moesten kunnen.

Er wachtte mij vervolgens een nieuwe uitdaging. Mijn fietsje was wat klein waardoor er maar weinig verband tussen de spaken paste. Als je zoiets doet, doe je het goed en dus pakte ik de fiets van mijn moeder die ook in de garage stond. Het zadel was veel te hoog maar op de trappers kon ik prima staan en de spaken waren perfect! Zo fietste ik uiteindelijk in vol ornaat en zo trots als een pauw door het dorp.

Tour de ville
Na een hele tour door straten en over het plein kwam ik weer voldaan thuis waar mijn moeder al stond te wachten. Haar gezicht stond op “not amused”, wat had ik nu weer uitgespookt?! Mensen uit het dorp hadden haar namelijk verontwaardigd gebeld met de vraag of zij wel wist dat haar dochter met maandverband door de straten fietste. Dat werd dus even later bevestigd.

Nadat ik te horen had gekregen om voortaan af te blijven van de dozen en haar fiets, bleek dat zij het ook wel hilarisch vond. Hoe verzint je dochter het om met maandverband door het conservatieve dorp te fietsen.

Creatief
Ik dacht altijd helemaal niet creatief te zijn en dan in letterlijke zin. Handenarbeid in de vorm van haken en breien waren echt niet aan mij besteed. Later besefte ik juist goed te zijn in het oplossen van vraagstukken door gebruik te maken van wat er is, zowel in materiaal als in mensen.

Hoe creatief ben jij?