Kunst, cultuur en sport
Op zowel de basisschool als het voortgezet onderwijs moest ik opstellen en uittreksels schrijven. Vreselijk, want ik had meestal een onvoldoende of een zes minnetje. Er kwam weinig uit mijn pen en dan ook nog met veel moeite. Journalist of schrijver van boeken zou ik nooit worden. Voor mij frustrerend en bijzonder omdat ik wel goed was in talen.
Op mijn achttiende werd ik door een redacteur uitgenodigd om te schrijven voor een regionale krant. Dat was wel een ding en toch nam ik de uitdaging aan. Evenementen, interviews en een hele pagina over molens in de zaterdag editie kwamen aan de orde. Zelfs een artikel over Russische iconen die, bleek later, gestolen waren. Dit leverde mij een leuke zakcent op waar ik mijn eerste motor van kocht. Hiermee reed ik dan in mijn leren jasje trots naar Schoevers Arnhem om blind, met tien vingers te leren typen.
Op een dag belde de redacteur mij dat hij geen gebruik meer wilde maken van mijn diensten. Ik kon absoluut niet schrijven en zorgde alleen maar voor slechte artikelen waar hij problemen mee kreeg. Zie je nou wel, ik mocht alleen maar schrijven omdat hij mij wel leuk vond. Mijn overtuiging werd hiermee bevestigd. Later hoorde ik dat hij ontslagen was en er meer speelde.